ZAPRASZAMY NA SPOTKANIE Z JACKIEM PAŁKIEWICZEM
ZAPRASZAMY
NA SPOTKANIE Z JACKIEM PAŁKIEWICZEM
27 września
2018 r. (czwartek), godzina 18:00, Biblioteka Miejska w Górze
Spotkanie organizowane jest w ramach zadania
„Kulturalna Góra. Literackie podróże”, na które uzyskano dofinansowanie z
programu „Partnerstwo dla książki”. Partnerami Biblioteki przy realizacji
zadania są: Stowarzyszenie Młodzi Młodym oraz Górowski Uniwersytet Trzeciego
Wieku.„Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”
JACEK PAŁKIEWICZ
Dziennikarz, eksplorator, odkrywca źródła Amazonki, od 40 lat przemierza
peryferie świata. Twórca survivalu w Europie, jest powszechnie uznawanym
autorytetem w dziedzinie przetrwania. Mieszka trochę we Włoszech, trochę w
Polsce. W 1975 r. pokonał w łodzi ratunkowej Atlantyk w roli dobrowolnego
rozbitka. To 44-dniowe doświadczenie wykorzystali badacze z NASA,
zainteresowani problematyką izolacji i granic ludzkiej wytrzymałości.
Dwa lata pływał jako oficer na statkach
„tanich bander”, pracował w afrykańskich kopalniach złota i diamentów. Od
połowy lat 70. kierował wieloma ambitnymi wyprawami w poszukiwaniu osobliwości
ginących cywilizacji, niezwykłych zjawisk i ludzi. Przecierał szlaki na Borneo i Nowej Gwinei. Jest weteranem Sahary,
poznał najdalsze kresy Syberii. Najczęściej podróżował w stylu
XIX-wiecznych odkrywców: na wielbłądach, jakach, słoniach, bądź reniferowymi
zaprzęgami, piechotą, chińskim sampanem czy indiańskimi pirogami. W 1994 r.
dotarł w Górnym Orinoko do Janomami nie utrzymujących kontaktu z zachodnią
cywilizacją.
Z rekomendacji Thora Heyerdahla, w 1994 r. elitarne
Królewskie Towarzystwo Geograficzne w Londynie przyjęło go do swojego grona.
W 1996 r. naukowa
ekspedycja Pałkiewicza, pod patronatem Pierwszego Wiceprezydenta Republiki
Peru, Ricardo Marquez Floresa, ustaliła źródło Amazonki, rozwiewając tym samym
kontrowersje, co do miejsca narodzin największej rzeki świata. W 15 lat później
władze peruwiańskie wzniosły tam obelisk z tablicą upamiętniającą
odkrycie, a prezydent Włoch nadał odznaczenie Kawalera Orderu Zasługi Republiki
Włoskiej. Przy tej okazji minister kultury
Bogdan Zdrojewski napisał: „dokonanie polskiego podróżnika było szczególnie
niezwykłym w globalnym wymiarze, dobitnie podkreślającym rolę, jaką odgrywała
i wciąż odgrywa Polska na mapie świata”.
We Włoszech o jego szkole przetrwania
powstał film fabularny Uomini duri (Twardziele). Uczył kosmonautów
strategii przetrwania w skrajnie surowych i niegościnnych środowiskach. Podobne
zajęcia prowadził w cyklu pozarządowego programu dla jednostek
antyterrorystycznych, w którym obok innych krajów uczestniczyli oficerowie
Gromu, Policji i Straży Granicznej. Szkoli kadry menadżerskie w przekraczaniu
barier osobowości w warunkach krańcowego obciążenia. W Centrum Formacji
Misyjnej przygotowuje do trudnej pracy osoby wyjeżdżające na odległe od
cywilizacji placówki.
W latach 2003-2004, na zlecenie polskiego
rządu Jacek Pałkiewicz uczestniczył na Bliskim Wschodzie w delikatnych misjach,
związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa
w tym rejonie świata.
Angażował się w ratowanie zdrowia naszej
planety. Wrażliwy na temat zagrożenia zdrowia naszej planety, niejednokrotnie
podejmował krucjaty przeciwko agresji człowieka w integralność przyrody. W 1994
r. kierował na Syberii Misją ekologiczną kosmonautów pięciu krajów (patronat
prezydenta Borysa Jelcyna), której echo odbiło się szeroko na całym świecie
W 2013 r. utytułowany podróżnik
przypomniał o chlubnym polskim dziedzictwie narodowym na kresach państwa
rosyjskiego (wyprawa Szlakiem polskich badaczy Syberii), przy okazji podejmując
wywołujący emocje temat normalizacji stosunków dobrosąsiedzkich oraz budowy
mocniejszych więzi międzyludzkich. W Pietropawłowsku Kamczackim dobił się
czegoś, o co bezskutecznie zabiegali polscy dyplomaci, otrzymał zgodę
gubernatora na zawieszenie w centrum miasta tablicy pamiątkowej poświęconej
Benedyktowi Dybowskiemu.
Jacek Pałkiewicz był zaangażowany w działalność
opozycyjną. Po ogłoszeniu stanu wojennego w Polsce zorganizował we Włoszech
centrum pomocy humanitarnej. Wśród kilkunastu transportów skierowanych do
Komisji Charytatywnej Episkopatu, przemycano także dla podziemia Solidarności farby
drukarskie i papier. W konsekwencji zamknięto mu wjazd do kraju i za „wrogą
działalność” umieszczono w rejestrze Połączonego Systemu Ewidencji Danych
(PSED) z centralą w Moskwie, gdzie katalogowano największych w państwach Układu
Warszawskiego wrogów komunistycznego systemu.
Wykładowca akademicki (nie tylko w Polsce, ale i na licznych uczelniach
w Azji Środkowej, w Peru, czy we Włoszech) był tematem prac dyplomowych,
licencjackich i magisterskich.
Honorowy ambasador Mazur w ramach światowego konkursu na „7 Nowych Cudów
Natury” (2011 r.). „Jestem dumny - mówi Pałkiewicz-, że Kraina Wielkich Jezior
została uznana za najpiękniejszy region Europy, a w globalnej konfrontacji (477
konkurentów) uplasowała sie w drugiej siódemce unikatowych klejnotów, tuż za
złotą listą Cudów Natury. Prześcignęła
takie turystyczne giganty jak Malediwy, Galapagos czy Wielki Kanion Kolorado”.
Rozgłos w plebiscycie, w którym uczestniczyło kilkaset milionów internautów, ma
niebywałą siłę rażenia i zapewnia wysoką rozpoznawalność na globalnym rynku.
Aleksander Gudzowaty napisał kiedyś: „Gdyby Jacek urodził się w czasach
Kolumba, to Ameryka Łacińska mówiłaby po polsku”. Wiele znakomitości, vipów,
czy celebrytów ceni sobie znajomość z nim. Kiedyś dziennikarz „Rzeczypospolitej”,
który sprawdzał czy rzeczywiście przyjaźni się z trzema prezydentami Polski,
otrzymał od jednego z nich odpowiedź, że są jeszcze prezydenci i w innych
krajach. Ciepłe słowa do książki „Syberia” napisał autorowi Michaił Gorbaczow.
Wokół człowieka -
instytucji, wielowymiarowej postaci Pałkiewicza, narosło sporo legend.
Deklaruje się osobą całkowicie apolityczna, często występując ponad podziałami.
Głoszone bezkompromisowe poglądy nieraz przysparzają mu wrogów, niektórzy
przyklejają nawet łatkę rasisty i ksenofoba. Ze względu na kłującą oczy
niepoprawność polityczną, elity polityczne nie darzą go zbytnią sympatią.
Wytyka brukselskim biurokratom hipokryzję i posuniętą do granic absurdu zasadę
poprawności politycznej wobec islamskiej inwazji, która „niszczy rodzimą
kulturę, degraduje narodowe normy i marginalizuje rolę religii oraz wartości
zachodniej demokracji”. Nie bez kozery
ciąży na nim od kilkunastu lat kara śmierci wydana przez Al Kaidę. Za książkę
„Dubaj, prawdziwe oblicze” został zaocznie skazany w Zjednoczonych Emiratach
Arabskich na 6 lat więzienia.
W 2007 r. został
odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Prymasowskim Zasłużony
w Posłudze dla Kościoła i Narodu. Papież Benedykt XVI uhonorował go „za wybitny
dorobek w promocji człowieka i zaangażowanie w pracę charytatywną oraz
edukacyjno-wychowawczą” krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice (Dla Kościoła i
Papieża). „W dowód uznania za liczne istotne osiągnięcia promujące i
wzmacniające na różnych polach pozycję naszego kraju na świecie”, w 2014 r.
został nagrodzony odznaczeniem Bene Merito (Dobrej Zasługi) nadanym
przez ministra spraw zagranicznych. W rok później, „za wybitne zasługi w
działalności badawczej, za rozsławienie imienia Polski w świecie”, otrzymał Krzyż
Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Z okazji święta Flagi Prezydent
Bronisław Komorowski napisał: ”Wręczam kpt. Jackowi Pałkiewiczowi Polską
Banderę jako znak obecności Rzeczpospolitej Polskiej na morzach i oceanach
świata, dowód osobistej odwagi oraz symbol najwyższych wartości”.
Autor ponad czterdziestu
książek i wznowień, w 1998 r. otrzymał główną nagrodę „Bursztynowy Motyl” za
najlepszą książkę podróżniczą roku (Terra
incognita-Wyd. Bellona). Przewodnik po polskiej literaturze pięknej od XVI do
XXI wieku 500 polskich książek, które warto w życiu przeczytać (Muza
2012) zaliczył Syberię Jacka Pałkiewicza do tych pozycji, które z
różnych powodów wypada znać. W 2014 r. znalazł się na czwartym miejscu w
rankingu (wg. magazynu Press) polskich autorów książek, którzy mają na koncie
najwięcej przekładów swojej twórczości.
Przez kilkanaście lat
pracował w Sette, dodatku ilustrowanym mediolańskiego Corriere della
Sera. Publikuje swoje reportaże na łamach poczytnych periodyków
europejskich, w Polsce w gazecie Rzeczpospolita.
Jego
dokonania ukazuje Andrzej Kapłanek w biografii Pałkiewicz, droga odkrywcy (Wyd. Zysk i S-ka).
