Podsumowanie Powiatowego Konkursu Poetyckiego "Poezja Mojej Małej Ojczyzny"

    Dnia 16.06.2015 r. w Czytelni dla Dorosłych Biblioteki Miejskiej w Górze odbyło się podsumowanie IX edycji Powiatowego Konkursu Poetyckiego „Poezja Mojej Małej Ojczyzny”.       

    Celem konkursu było pozyskiwanie wartościowych  utworów literackich, odkrywanie talentów, pobudzanie wrażliwości poetyckiej, umacnianie poczucia patriotyzmu i przynależności do „Małej Ojczyzny”. Konkurs przeznaczony był  dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Warunkiem uczestnictwa było napisanie jednego wiersza nigdzie wcześniej niepublikowanego. Wiersz powinien zawierać treści odnoszące się do przyrody, krajobrazu, nawiązywać do historii, ludzi i zdarzeń związanych z opisywanym  miejscem.

       Komisja konkursowa  w składzie:

1.Joanna Zembroń – Górecka –polonistka

2.Danuta Biernacka – Dyrektor Biblioteki Miejskiej w Górze

3.Eugenia Ludwinowicz -- pracownik Czytelni dla Dorosłych

postanowiła nagrodzić następujących uczniów:

Nagrody w I grupie wiekowej – uczniowie szkoły podstawowej

I miejsce – Hanna  Jankowska   kl. V SP Nr 3  w Górze

II miejsce – Martyna Matuszewska   kl. IV  PSP w Wąsoszu

II miejsce –  Mátyás Bernáth   kl. V PSP  w Sicinach 

III miejsce – Daria Sajdak   kl. VI  ZSPOI w Glince

III miejsce – Magda Nowaczyk kl. IV PSP w  Płoskach

III miejsce – Jakub Matyla kl. VI ZSPOI w Glince

Nagrody w II grupie wiekowej – uczniowie gimnazjum

I miejsce Alicja Glińska    kl. I Gimnazjum  w Czerninie

Wyżej wymienione osoby otrzymały nagrody książkowe oraz dyplomy. Laureatom gratulujemy talentu literackiego.

List o Górze

Pewnego dnia zapukał do mnie listonosz w czapce.

Wręczył  mi kopertę  z pięknym  znaczkiem.

List był od mojej przyjaciółki Ali,

Która w tej wiadomości swym miastem się chwali.

Nie wiedziałam co mam odpisać.

Mama powiedziała, że o swoim mieście mogę napisać.

Posłuchałam i zaraz do pracy się zabrałam.

Pomyślałam i zaczęłam tak:

Droga Alu, bardzo mi ciebie brak.

Czytałam, że uroda twego miasta  jest wielka,

Wiesz, moja Góra, to też okolica piękna.

Zwierząt ma dużo nasz las okazały

Jest sowa, sarna, jeż i jelonek mały.

Są też dzięcioły czarne, dzikie kaczki i łyski,

A  kiedy noc nadchodzi z gąszczu  wychodzą  rude liski.

Ścieżka edukacyjno – przyrodnicza „ Dziczek”,

To naszego lasu jest promyczek.

Spacerowiczów jest wielu od poniedziałku do niedzieli,

W tych dniach ścieżka kolorami się mieni.

W Domu Kultury jest mnóstwo dzieci,

A na ich twarzach uśmiech jak słońce świeci.

W roku szkolnym i w wakacje,

Kto chętny rozwija swoje  pasje.

Jest tam też kino wspaniałe,

A w nim filmy doskonałe!

Blisko lasu tętnią życiem orliki.

Wszyscy ćwiczą i doskonalą swoje piłkarskie triki.

Skok w dal, zawody z nożnej piłki, pchnięcie kulą,

Koszykówka, a nawet rzut  bulą!

To wszystko na  naszym stadionie niemałym.

Prawda, że po prostu doskonałym!

Było kino, las, na stadionie boisko,

Ale to jeszcze nie wszystko!

W Bibliotece Miejskiej w Górze

Regały z książkami są bardzo duże.

Możesz tu wspaniale spędzić wolny czas,

Bo  wielu znanych artystów odwiedza nas.

Kościół gotycki na wzgórzu w nocy oświetlony,

Wznosi się ponad wszystkie domy.

U stóp naszego miasta,

Wieża Bramy Głogowskiej dumnie wyrasta.

List ten do Ali wysłałam ,

I  oto taką prawdę zrozumiałam:

Każdy kocha swe miasto rodzinne ,

Każde  miasto  jest piękne, choć bardzo inne.

Najważniejsze  jednak, by mieszkający w nich ludzie,

Byli uśmiechnięci i nie żyli w nudzie.

                                                                        Hanna Jankowska

                                                                                                        SP nr 3 Góra  (I m)

Co myślę mówiąc Czernina ?

Jak smakuje Twoja Czernina ?

Zapyta nieznajomy.

Odpowiedzi szukaj zmysłami.

Smakuj tej  Ziemi  czarnej, pachnącej słońcem

i pracą rodziców, dziadków…

Gdzie dom najmilszy,

a okiennice jak skrzydła motyla zawsze otwarte dla człowieka.

Tu wiatr gaduła niesie echem głos dzwonu,

który bije jak serce  z zachwytu nad życiem.

Pytasz jak smakuje moja Czernina,

gdzie od wieków stoją dwie wieże

na straży wiary, nadziei, miłości.

Tu czujesz minione dzieje,

przechodząc  uliczkami  niegdyś miasteczka.

Zamczyska  sterczące mury

o zmierzchu szepcą historię  Czerniny.

Poranek gwarem młodych przywołuje  rzeczywistość.

Czas się obudzić z letargu

Czernino !

Niesmaczna

dla   tych co Cię nie znają.

Ukochana dla tych co tu żyją –

Moja Mała Ojczyzna

                                                    Alicja Glińska (I m)

                                                       kl. I Gimnazjum Czernina